Parasieten die in nestmateriaal voor vogels leven

Als een vogelnest leeg is, biedt het ruimte aan andere bewoners, zoals parasieten. Een leeg vogelnest herbergt parasieten zoals mijten, teken, vlooien en andere aaseters, vooral als het onlangs door een vogel is achtergelaten. Als de vogels niet doodgaan, het nest verlaten of verlaten, blijven de parasieten in het nest. Ze bijten mensen pas als de vogels het nest niet meer bezetten. Ze zouden het nest verlaten op zoek naar een andere gastheer om zich te voeden. Vogelmijten komen vaker voor bij parasieten die in broedende vogels leven. Ze komen meer in contact met mensen dan andere parasieten, let dan ook op als je zelf kiest voor een duivennest verplaatsen. Andere parasieten die ook in dit vogelnest leven, zijn tapijtkevers, huidkevers, spinkevers en stoffen motten.

Parasieten voeden zich met veren, uitwerpselen, nestmateriaal en dode vogels. Sommige van deze parasieten voeden zich ook met andere insecten die in het nest leven. Als het nest zich in een gebouw bevindt waar mensen wonen, kunnen ze ook pelzen, huiden en opgeslagen voedsel besmetten. Deze parasieten komen vaak in het nest wanneer het zich in een ventilatieopening, onder dakrand, zolder of een raamairconditioner bevindt. Ze zijn erg klein en niet erg zichtbaar. Je hebt een vergrootglas nodig om ze duidelijk te zien. Deze parasieten zijn meer aanwezig in het voorjaar als er nieuwe babyvogels worden geboren.

Parasieten brengen veel ziektes over als je ermee in contact komt. Wanneer de parasiet een besmette vogel bijt en het besmette bloed naar binnen zuigt, draagt hij de ziektekiemen over aan zijn volgende individu. Dit gebeurt omdat parasieten hun speeksel in de gastheer injecteren terwijl ze zich eraan voeden. Meer dan 40 verschillende soorten parasieten leven op vogels, of in hun nesten of op hun slaapplaatsen. Ze brengen verschillende soorten virale en bacteriële agentia over. De ziekten omvatten pokken en meningitis enz. De bestrijding van deze parasieten is een zeer belangrijke fase van elk vogelbestrijdingsproject.

Hieronder staan enkele van de parasieten die in nestmateriaal voor vogels leven:

1. Vogelmijten

Vogelmijten zijn parasitaire geleedpotigen. Onderzoek heeft aangetoond dat het meer dan 45.000 soorten vogelmijten zijn. Slechts enkele van deze mijten parasieten op zoogdieren. Ze kunnen zeer schadelijk zijn voor de gastheer en enkele van de symptomen omvatten een licht ongemak of zelfs de dood. Studies hebben aangetoond dat deze parasieten zich hebben aangepast aan veranderingen in de omgeving. Sommige zijn niet langer gastheerspecifiek, maar zijn eerder een bron van problemen geworden voor zoogdieren, inclusief de mens.

Van alle soorten is D. Gallinae het moeilijkst te elimineren. Het is erg klein en kan heel lang in leven blijven zonder bloed en voedsel. Enkele andere soorten vogelmijten zijn Demanyssus Gallinae, Ornithonyssus Sylviarum en Ornithonyssus Bursa.

De levenscyclus van deze mijt is ei, larve, nimf en volwassenheid. Ze voltooien deze cyclus in zeven dagen als de omgeving gunstig is. Ze hebben een zeer scherp mondstuk dat diep in de huid kan doordringen om bloed te zuigen. De vrouwelijke mijt is gevaarlijker omdat ze bloed nodig heeft om zich voort te planten. Ze vormen ongeveer 95 procent van hun bevolking. De levensduur van de mannelijke mijt is korter dan die van de vrouwelijke. Ze zijn meestal wit en worden donker nadat ze bloed hebben gezogen.

Vogelmijten zijn ’s nachts actief, verstoppen zich en planten zich overdag voort. Als ze geen gastheer kunnen vinden, zoeken ze schuilplaatsen, zoals beddengoed of meubels. Ze verstoppen zich ook in stof en katoen omdat ze kunnen fungeren als isolator waar hun eieren kunnen worden beschermd.

2. Kleverige vlooien (Echidnophaga gallinacea)

Je vindt ze op de kop van vogels. Deze vlooien kunnen ook parasiteren op andere dieren zoals honden, katten en mensen. Vrouwelijke vlooien produceren een eitje in de omgeving. Hun eieren hebben vier weken nodig om uit te komen tot een volwassene. Ze kunnen zeer dodelijk zijn omdat ze hun gastheer kunnen doden.

3.Vogelteken (Argas persicus)

Deze parasiet wordt vaak blauwe beestjes genoemd. Die op vogels worden gevonden, worden zachte teken genoemd, terwijl die op katten en honden harde teken zijn. Deze teken zijn licht roodbruin tot donkerbruin van kleur. Volwassenen zijn ongeveer ¼ inch lang.

Vrouwen leggen ongeveer 50 tot 100 eieren na een bloedmaaltijd. Ze leggen eieren in het nestmateriaal van vogels. Wanneer de eieren uitkomen, zoeken de larven naar een gastheer waar ze zich vier tot zeven dagen mee kunnen voeden. Daarna verlaten de larven de gastheer en vervellen ze naar het nimfstadium. Nimfen en adulten voeden zich ’s nachts. Volwassen teken zijn zeer goed bestand tegen uithongering en kunnen ongeveer een jaar leven zonder te eten. Deze parasiet kan in ernstige gevallen de dood veroorzaken.

4.Bedwantsen (Cimex lectularius)

Deze parasieten zijn nachtdieren. De jonge en volwassen bedwants parasiet op vogels en zuigen hun bloed op. Bedwantsen broeden en leggen hun eieren op verschillende locaties zoals pluimveestal, nesten enz. Ze zijn erg gevaarlijk en kunnen in de meeste huizen worden aangetroffen. Ze hebben een duidelijke geur die lijkt op stinkwantsen. Ze smullen ook van mensen.

5.Vleermuiswantsen

Het zijn bloedzuigende insectenparasieten die zich voeden met vleermuizen maar andere vogels vinden. Vleermuiswantsen zijn vergelijkbaar met bedwantsen, het lijkt erop dat ze worden aangezien voor bedwantsen. Vleermuizen bijten ook mensen. Ze zijn te vinden in nestmateriaal van vogels.

6.Chiggers

Ze worden rode beestjes genoemd. Chiggers zijn erg klein en moeilijk te zien zonder vergroting. Chiggers zijn zespotige larven met harig en geeloranje of lichtrood van kleur. Ze zijn te vinden op vogelnesten, zelfs als deze leeg zijn.

Ze leggen hun eieren op de grond. Na het uitkomen lokaliseren de larven en hechten ze zich aan een geschikte gastheer. De larven snijden niet in de huid, maar injecteren een speekselvloeistof die hard wordt en ze bedekt. Vloeistoffen van de gastheer worden door een voedingssonde gezogen. Chiggers parasiet op vogels, wilde en gedomesticeerde dieren, inclusief mensen. Hun levenscyclus is binnen 50 dagen voltooid.

7.Tapijtkevers

Ze worden vaak aangetroffen in natuurlijke habitats zoals vogelnesten en wespennesten. Sommige zijn te zien in voedselwinkels en huizen. Ze hebben meestal een route naar het gebouw vanuit nesten op zolders en schoorstenen. Als ze eenmaal volwassen zijn, kunnen ze moeilijk te elimineren zijn. Hun larven hebben jaren nodig om zich te ontwikkelen. Hun gemiddelde levenscyclus is één tot twee jaar. De tapijtkever heeft andere soorten die qua uiterlijk en gewoonte op elkaar lijken. De meest voorkomende soort is de Guernsey-tapijtkever.

De volwassen kevers zijn ongeveer 2-3 mm lang en zien eruit als kleine lieveheersbeestjes. Ze zijn vaak grijs en goudkleurig. Je kunt ze eenvoudig herkennen aan het patroon en de vorm van hun schubben. Volwassen kevers kunnen vliegen bij warm weer.

8.Stofmotten

De meest voorkomende soorten zijn de webbing-kleermot en de kledingmot. Wanneer ze in contact komen met tapijten, stoffering en kleding, veroorzaken ze enorme schade. De webbing-kledingmot is de meest populaire soort en er wordt aangenomen dat hij veel schade heeft toegebracht aan de textielindustrie.

9.Spinnenkevers

Ze hebben veel overeenkomsten met spinnen . Spinkevers zijn opportunistische aaseters. Wanneer ze een voedselopslagfaciliteit binnenkomen, kunnen ze vrijwel elk item vernietigen als ze niet op tijd worden gecontroleerd. Spinkevers bewonen vogel- en knaagdiernesten. Ze zijn meestal onrein. Hun eieren komen binnen twee tot drie weken uit. Ze vormen een grote bedreiging voor waardevolle artefacten in musea en in opslagfaciliteiten zoals boeken, oudere houtsoorten en textielstoffen.